نقد و ارزیابی دیدگاههای گروههای سلفی و وهابی در مورد توحید و اوصاف خداوند متعال است. در ابتدای این اثر به معرفی اجمالی سلفیه و مفهوم آن پرداخته شده و معنای تبعیت از سلف صالح و مصادیق آنان بیان شده است. آنگاه تاریخچهای از پیدایش سلفیه و انتساب افکار و اندیشههای آنان به احمدبن حنبل و ابنتیمیه ارایه شده و نقش محمدبن عبدالوهاب در پایهریزی آن بررسی شده است. در بخش دیگری از کتاب نویسنده به تبیین مبانی فکری سلفیه در مورد توحید پرداخته و دیدگاهها و نحوه استدلال آنان در این زمینه را مورد نقد و ارزیابی قرار داده است. وی در این زمینه به روشهای حسی، نقلی، عقلی، هستیشناسانه و معرفتشناسانه سلفیه اشاره نموده و نظریات آنان در مورد اثبات وجود خدا و بیان صفات او را بررسی نموده است. وی معتقد است که سلفیه در این قبیل از مباحث به تشبیه، تعطیل و تجسیم مبتلی شده و در بیان معنا و اقسام توحید و شرک و نیز بیان مصادیق آن دو دچار تناقضهای متعددی شدهاند. وی معتقد است که سلفیه برای خدا جا و مکان در نظر گرفته و رؤیت او را ممکن دانسته و همانند سایر موجودات برای او قایل به اعضاء و جوارح شدند که این موضوع با هیچ یک از دلایل عقلی و نقلی مربوط به خداشناسی سازگار نیست.