علاوه بر اجر و پاداشی که برای دعا هست و قطع نظر از اثر استجابت آن، دعا اگر از حد لقلقه زبان بگذرد و دل با زبان هماهنگی کند، روح انسان به اهتزاز درمیآید و روحانیتی وصفناپذیر به آدمی دست میدهد و خود را غرق در نور میبیند و شرافت گوهر انسانیت را در آن وقت احساس میکند. انسان وقتی از غیر خدا چیزی میخواهد احساس ذلت میکند و چون از خدا میخواهد احساس عزت و سرافرازی دارد.