«فاطمه سیاح» نخستین استاد ایرانی است که با آگاهی از نظریات نقد ادبی جدید جهان نسل جوان ایران را با مبانی و معیارهای نقد علمی آشنا کرد. گفتارهای او در نقد و سنجش ادبیات با تسلط و آگاهی بر زبان و ادبیات روسی، فرانسوی، انگلیسی، آلمانی و ایتالیایی دارای آنچنان ارزش و اعتباری است که میتواند فصل مهمی از تاریخ نقد ادبی ایران را به خود اختصاص دهد. وی گذشته از پژوهشگری، در کار درس دانشگاهی استادی دانا و دانشمند بود. او شاگردانی همچون پرویز ناتل خانلری، زهرا کیا، سیمین دانشور و بسیاری دیگر را پرورد که در جستوجوی کسب مفاهیم نوین جهانی از ادبیات و هنر بودند. کتاب حاضر مشتمل بر 8 فصل با این موضوعات است: فردوسی و شاهنامه؛ مقام زن در اجتماع و ادبیات؛ زن در ادبیات جدید؛ سنت ادبی؛ نقد ادبی و هنری؛ دربارۀ چند نویسندۀ روس؛ ادبیات و تعلیم و تربیت و نقد بر فاطمه سیاح.