عارفانی از هر آیین و هر سرزمین آن بهنام بی نام ، آن همه جای بی مأوا و آن هزارخرام بی شکل را با چه زبان می خوانند و چگونه نزدش عقدهٔ دل می گشایند. سادو واسوانی رهنما و عموی جی . پی . واسوانی در این گردآوری به زیبایی وانموده که آتشگاه وجود آدمی در مناجات با آن فرنام ، از بند قالب گونگی می رهد و به تلألویی واحد رو کرده و روشنی می گیرد.