فاطمه (س) تجلی غیب

فاطمه ی زهرا (س)، دختر محمد (ص) از خدیجه ی کبری و زوجه ی علی (ع) است. وی از اهل بیت (ع) و از اصحاب کساء است و از نظر شیعه در ردیف مریم و آسیه، بلکه بهتر از آن دو و بانوی بانوان جهان است. فاطمه ی زهرا (س) دارای اسم ها و لقب های بسیاری از جمله بتول، طاهره، صدیقه، و سیده النساء العالمین است. هریک از انبیای الهی در طول تاریخ بشر به شکل بارزی یکی از اسم ها و صفت های الهی را محقق ساخته اند، یعنی مظهر یکی از آن ها بوده اند. حال با درنظر گرفتن اینکه فاطمه (س) را ام اسماء می نامند، می توانیم به میزان و درجه ی منزلت ایشان نزد خدا و بزرگان خاص او پی ببریم. امام حسن عسگری (ع) در مدح ایشان فرموده اند "ما حجت های خدا بر خلق هستیم، و جده ی ما فاطمه، حجت ما می باشد". با توجه به این منزلت، شناخت و معرفت نسبت به وی می تواند باعث صعود عبودیتی انسان و نزدیک شدن به ذات مقدس الهی باشد. نویسنده در این کتاب، فضیلت های حضرت فاطمه (س) و نیز اسم ها و معنی اسم های ایشان را بیان کرده و آن گاه به تبیین موقعیت فاطمه ی زهرا (س) در امر نبوت و امامت و ولایت تکوینی فاطمه (س) با استناد به نظریه های مقامات عالی مرتبه ی دینی می پردازد. در پایان نیز موضوع سلوک و صعود به سوی فاطمه (س) را مطرح و بررسی می کند. اسناد مذکور در ارتباط با ولایت تکوینی فاطمه (س) شامل 20 سند است که متن آن ها در پایان کتاب درج گردیده است.