حضرت امیر المونین علی(علیه السلام)، بی تردید امیرسخن و خداوندگار بلاغت است. کلام او در نزد سخن سنجانِ ظرافت بین، فراتر از بشر و فروتر از خداست.
قطعه ای از سخن او به دست هر بلیغ و خطیبی می افتاد به شگفتی فرو می رفت و دست به دست می گشت، تا این که دانشمند نامور قرن چهارم هجری -سید رضی- را توفیق رفیق گشت و با همت و ذوق فراوان، پاره ای از خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار آن امام همام (علیه السلام) را گردآوری کرد و نام نهج البلاغه را بر آن نهاد.