دومین شانس

همزمان با پایان جنگ دوم جهانی و سقوط فاشیسم در آلمان و آزادی بشر از یوغ نظام هیتلری و درست هنگامی که در بخشی از اروپا و امریکا از پای درآمدن غول نازیسم را جشن گرفتند در بخش دیگری از جهان غرب نوع جدیدی از نظام سلطه رفته‌رفته ریشه‌های خود را در خاک مستحکم می‌کرد؛ سوسیالیسم تحت لوای روسیه کمونیستی با شعارهایی که بر پیشانی نشان داس و چکش داشتند بر اروپای شرقی سایه افکند و اندک‌اندک این بخش از اروپا تحت قیومیت برادر بزرگ‌تر،‌اتحاد جماهیر شوروی، بلوک شرق را به وجود آورد. در این زمان اروپا با موج جدیدی از مهاجران روبرو شد که این بار از وحشت کمونیست‌ها شهر و دیار را ترک کرده و به آغوش دیگر کشورها پناه بردند. کنستان ویژیل کئورگیو نویسنده رومانیایی در رمان دومین شانس تصویرگر این برهه خطیر از زندگی مردم اروپای شرقی و به خصوص میهن خود، رومانی است. رمان دومین شانس با هیچ‌کس سر سازش ندارد تیغ تیز انتقاد ویرژیل گئورگیو به همان نسبت که ددمنشی‌های نظام فاشیستی آلمان و متحدانش را به باد ناسزا می‌گیرد جنایات و خونریزی‌های حزب حاکم کمونیسم در رومانی و شوروی را نیز که با رنگ و لعاب برابری و مساوات و احقاق حق کارگران و کشاورزان به وقوع می‌پیوندد محکوم می‌کند. نویسنده از این هم فراتر می‌رود و سخت به مناسبات مبتنی بر سود و سرمایه که بخش دیگری از جهان غرب یعنی دنیای به اصطلاح آزاد سرمایه داری را سشکل می‌دهد، می‌تازد.