شعر سپید (یا شعر منثور) در زبان و ادبیات فارسی، شعری است که در آن، وزنهای عروضی کهن یا آزاد / نیمایی حضور نداشته باشد یا در شکل / فرم آن حضوری تعیین کننده نداشته باشد. مجموعهی حاضر منتخب و تحلیلی است از آثار پنجاه سپیدسرا از گرایشهای فکری، ادبی، زبانی و موسیقیایی بسیار متنوع و مختلف، که تولید آنان در دهههای ۱۳۴۰ - ۱۳۰۰ ، و آغاز انتشار شعرهایشان در نشریهها یا به صورت کتاب مربوط به دهههای ۱۳۷۰ - ۱۳۴۰ بوده، و بخش اعظم سرودههایشان در همهی ادوار شاعری در چهارچوب یکی از گرایشهای شعر سپید قرار گرفه است.