هوشنگ جاوید کتاب را در چهار بخش تدوین کرده است . بخش اول به سخنرانی ها می پردازد و در این بخش سخنرانی حسن بنیانیان رئیس حوزه هنری ،رضا مهدوی رئیس مرکز موسیقی ،هادی سعیدی کیا مدیر شبکه فرهنگ رادیو ،و هوشنگ جاوید مولف کتاب آمده است . بخش دوم کتاب به مقالات اختصاص دارد و در این بخش دو مقاله از بهروز وجدانی و محمد رضا درویشی آمده است . بخش سوم به معرفی منقبت خوانان می پردازد . بخش چهارم یافته های پژوهشی است . گزیده متن: در هنر منقبت خوانی بخش گسترده ای از گنج آوازهای موسیقیایی کهن نهفته است . پس از کودتای پهلوی اول و ممنوعیت اعمال و افعال مذهبی ،منقبت خوانی نیز رو به اضمحلال رفت ،انچه که بازماند د ر روستاها و شهرهای دور ازمرکز بود و از ان زمان تا کنون به مدت هشتاد سال مناقب خوانان مورد بی مهری قرار گرفتند .بسیاری این داعیه را دارند که تعزیه خوانی موسیقی ردیف و دستگاه را حفظ کرده است ،در حالی که به جرات می توان گفت تمامی هنرهای مذهبی آیینی در گونه های خود ،چونان مقتل خوانی ،منقبت خوانی ،مرثیه خوانی و ... این حفاظت را انجام داده اند وتعزیه فقط بخشی از آن را حافظ شده است .