شما معمارید و جوان. از من خواسته اند دربارهٔ افکارم، کارم و تجربهٔ سی ساله ام در حرفهٔ خودمان صحبت کنم و از آنچه کشف کرده ام یا آموخته ام و از باورها و تردیدهایم سخن بگویم، از این رو مایلم شما را مخاطب خودم قرار دهم. خیالتان راحت باشد ! سعی نخواهم کرد درس جدیدی به شما بیاموزم یا این که تحسین شما را برانگیزم. مطالب ساده ای را برایتان خواهم گفت که بر شما سنگینی نکند و بتوانید بدون مشکل آن ها را فرا گیرید و یا فراموششان کنید. فقط می خواهم برای شما مفید باشم، یاری تان دهم که برای پیشبرد کارتان ایده ها را بگیرید و پرورششان بدهید یا آن ها را دور بریزید. آیا فقط همین ایده ها هستند که در کار شما حساب می آیند؟ نه! در واقع چیز مهم تری هم هست: شور و شوق شما. شور و شوق شما که بیش تر از پذیرفتن به رد کردن نیاز دارد.