امروز تفکر غالب بر جامعه هنری ما، بهخصوص تئاتر، به مباحث نظری اعتنایی ندارد و میگوید: تئاتر از کار کردن و عرق ریختن روی صحنه به وجود میآید نه از طرح نظریه. این تفکر سبب شده است تئاترهای ما کممحتواتر بشوند و با مسائل سطحی بسیار برخورد کنند. همچنین هنرمندی که بیشتر عمر خود را صرف تئاتر کرده تازه در پایان عمر خود به نظریاتی میرسد که مثلاً برتولت برشت آلمانی پنجاه سال پیش به آنها رسیده است. این جوانمرگی هنری است که در اثر بیسوادی هنری رخ میدهد.
مجموعه مقالات تراژدی که شامل ترجمه، تألیف، میزگرد و گفتوگوست با توجه به نیاز جامعه هنری گردآوری شده است و دربردارنده بحثهای فلسفی-هنری راجع به تراژدی است.