مفهوم جهانیشدن، جدیترین پیامد اجتماعی، بعد از آغاز دورة مدرنیته (از قرن 19 به بعد) است و هنوز ادبیات مستقلی پیرامون این مفهوم و در جهان سوم به وجود نیامده و مباحث مطروحه به شدت تحت تاثیر منابع غربی است. مفهوم جهانی شدن در ایران نیز تحت تاثیر منابعی است که صرفا ترجمه میشوند و نیاز به بررسیها و کنکاشهای عالمانة فراوان دارند. مجموعة حاضر منتخب مقالات هماندیشیها با عنوان «جهانی شدن و هنر» است و در آن به ارتباطات هنری ایران، آسیای صغیر و ایران و هند پرداخته شده است. عنوانهای برخی از مقالات عبارتاند از: بررسی نقش توپقاپو سرای استانبول در ماندگاری هنرهای ایرانی و آسیای صغیر؛ تاثیر فرهنگ و هنر ایرانی در آناطولی عصر سلجوقیان؛ بررسی شیوههای همنهادی هنر معماری منطقة ایران و هند؛ و فرهنگ هندوایرانی و جهانی شدن.