عبارت پنجم

روزی، برای یک سخنرانی، روی صحنه بودم و از حکایت دانه خردل سخن می گفتم. دانه خردل را بالا گرفتم و گفتم: «یک دانه خردل، هیچ شکی به خود راه نمی دهد. دانه خردل ایمان دارد که نه به یک برگ، نه به یک گل، نه به هر چیز دیگری، که به درختی تنومند تبدیل خواهد شد.» گفتم: «خب، اگر شما شکی به دل راه نمی دادید چه؟ اگر دلتان با ایمان قرص بود چه؟» بخشی از مشکلی که در استفاده از هواوپونوپونو داریم، ایمان ضعیف است. ما واقعا باور نداریم که به منبع هستی متصل هستیم، واقعا باور نداریم که همه چیز به نفع ماست و واقعا باور نداریم که در حال مراقبت از محدودیت های خود هستیم. در نتیجه، واقعا برای به دست آوردن چیزی تلاش نمی کنیم؛ چون ایمان ضعیفی داریم. اگر مفهوم کلی مثال دانه خردل را درک کنید، به معجزات دست می یابید. اگر واقعا آن را درک کنید، می توانید به سطوح جدیدی از انرژی برسید که از تصور شما خارج است. بسیاری از ما، گرفتار شک و تردیدهای خود هستیم: «شک دارم که هواوپونوپونو برای من کارساز باشد. شک دارم که چهار ذکر هواوپونوپونو، ابزار پاکسازی باشند.» شما همیشه و همه وقت شک دارید و به چیزی دست نمی یابید، زیرا چیزی که دکتر هو لِن می گوید را بی معنی می پندارید. همه چیز ناشی از ذهن است و ذهن شما با انواع داستان ها، سوال ها، ترس ها و تردیدها مواجه می شود. من در اینستاگرام پستی گذاشتم و در کپشن آن نوشتم: «به تردیدهایتان شک کنید و به سوی رویاهایتان پیش بروید.» وقتی به تردیدهایتان شک کنید، در مسیر حرکت به سوی چهار مرحله بیداری قرار می گیرید. اگر خواهان حرکت به سوی مرحله سوم یا دوم باشید و به خودتان بگویید که من شک دارم به آن برسم، حتی قادر نخواهید بود به مفهوم آن هم نزدیک شوید. شک شما حتی اجازه نخواهد داد دورنمایی از این مراحل را ببینید.