در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر

آثار یوجین اونیل همه به نوعی یادآور امواج کف‌آلود دریا و تلخی سفرهای بی‌فرجام‌اند. اونیل نگاهی تیره و تلخ به زندگی داشت و این نگاه در آثارش نیز موج می‌زد اما شگفتی کار در اینجاست که همین ویژگی به نوشته‌هایش کیفیتی متفاوت می‌بخشید. اونیل پیش از آنکه نوشتن را شروع کند سال‌ها در کشتی‌های باربری به کارگری مشغول بود. او که سال‌ها زندگی واقعی را از دریچۀ موتورخانۀ کشتی‌ها و بر فراز دکل‌ها دیده بود بعدها همین را دستمایۀ کار خود قرار داد و به هستۀ واقع‌گرایانۀ بسیاری از نمایشنامه‌هایش بدل شد. کار در کشتی و نشانه‌های تاثیر عمیق دریا بر افکار و تخیلات او را می‌توان در این حقیقت جست‌و‌جو کرد که وقایع بیشتر نمایشنامه‌هایش تماما و یا قسمتی از آن‌ها بر روی عرشۀ کشتی می‌گذرد.