رنج عرفانی و شور اجتماعی

«تحلیل «رنج وجودی» (رنج برای نیل به کمال) و تفکیک آن از «رنج عدمی» (رنج از فقدان و نداشتن‌ها) می‌تواند افق‌های تازه‌ای در موضوع «محنت» و نسبت آن با معنا و معنویت فراروی انسان رنجور معاصر بازگشاید.» کتاب حاضر، درآمدی بر کارکردهای معنابخشی، هویت بخشی و انسجام بخشی رنج‌های وجودی و متعالی است. یکی از مؤلّفه‌های مهم و اثرگذار در میان الهیات دینی را می‌توان مصایبی دانست که پیامبران و انسان‌های کامل را در راه رساندن پیام الهی و در طریق ارزش‌های قدسی تحمّل کرده‌اند. نمونه کامل این رنج متعالی را در واقعه کربلا می‌توان مشاهده کرد. نظریه اصلی مطرح شده در این کتاب این‌گونه تعریف شده است: «یاد رنج‌های متعالی، که نمونه‌های برین آن را در تاریخ ادیان به ویژه در تاریخ دین خاتم می‌توان مشاهده کرد، می‌تواند راهی برای زیست توحیدی در عصر متکثّر نوین باشد.»