تراژدی حلاج در متون کهن برگرفته از سه قسمت مهم و اساسی است .قسمت اول با نام در حدیث معاصران که شامل گزارشی از دوستان و یاران و مخالفان حلاج در دوره ی خود او می باشد.چهارده گزارش که اساسی ترین گزارش آن برای ابن زنجی در سال سیصد و سی و چهار قمری قاضی و تقریر نگار دادگاه حلاج بوده است.جریر طبری و ابوبکر شبلی و حمد پسر حلاج و علی بن مردویه از جمله افرادی بوده اند که گزارشات آن ها درمورد حلاج ذکر شده است . قسمت دوم بعد از حلاج که با محتوای اطلاعات مختصری از پنجاه فرد می باشد که در دفاع یا رد منصور حلاج صحبت کرده یا رساله و اثری تالیف کردهاند . قسمت سوم نیز با اسم منطقه عرفانی برگرفته از بیست و دو منظومه از بیست و دو شاعر فارسی زبان بوده که در شعرهایشان از حلاج ستایش و تکریم کردهاند .