جیمز وود، منتقد مشهور ادبی، «دختر آگامنون» را "شاید بزرگترین کتاب کاداره" توصیف میکند و آن را همراه با «جانشین» که ادامهٔ همین رمان است، "مطمئناً یکی از ویرانکنندهترین روایاتی" میداند که در مورد "آلودگی ذهنی و معنوی وارد شده بر فرد توسط دولت توتالیتر» است.