این کتاب ترجمهایی است از هشت پژوهش بسیار شناخته شده از هانس-گئورک گادامر درباۀ افلاطون. گرچه تمامی این مقالات، هنرِ تفسیرگریِ گادامر را که بهخاطر آن بسیار شهره شده، به نمایش میگذارند و در واقع نمونههایی هستند از نظریۀ هرمنوتیکی که او در اپوس ماگنومِ [شاهکار] خود، حقیقت و روش، بهدقت شرح کرده و بهتفصیل بسط داده، اما هرکدام از دورهایی متفاوت در سیر تحول [اندیشۀ] گادامر میآیند، و نکتهسنجیهای هر مقاله به نوعی متفاوت است با مقالۀ دیگر. دو پژوهش اول، آثارِ متأخرترِ گادامر هستند، یعنی «لوگوس و ارگون در لوسیس افلاطون» و «براهین نامیرایی در فایدون افلاطون». این دو پژوهش ابتدای این کتاب آمده زیرا از همه روشنتر رویکردِ هرمنوتیکی گادامر را به افلاطون نشان میدهد، رویکردی بسیار متفاوت با آنچه جهانِ انگلیسیزبان با آن آشناست.