میکروکلیمای شهری

ساختار طبقاتی شهرها در سرتاسر جهان، به ویژه کلان‌شهرهای مدرن، به شکل نظام‌مندی نابرابری را در تمام سطوحش به نمایش می‌گذارند. این مهم از سرانه‌ی فضای سبز، توزیع و کیفیت اماکن تفریحی، فرهنگی، ورزشی و غیره را در بر گرفته تا مسائل دیگری مثل متراژ ساختمان‌ها، واحدهای مسکونی، فرم معماری بیرون و درون ساختمان‌ها، خیابان‌ها، گذرها، کوچه‌ها و ... . یکی از مهم‌ترین مسائل پیرامون معماری شهری که سال‌هاست نظر بسیاری از پژوهشگران، جامعه‌شناسان و معماران را با خود مشغول کرده، میکروکلیمای شهری یا همان طراحی فضاهای بین ساختمان‌هاست که در ساختار توزیع نابرابر فضا و امکانات در محلات بالایی در قالب فضاهایی جهت رفاه، آسایش و تفریح نمود پیدا می‌کند و هرچه به پایین شهرها می‌رسیم در فرم بیغوله‌ها، انبارها، محل ریختن زباله‌ها و پاتوق بزهکاران و معتادان خودش را نشان می‌دهد. کتاب «میکروکلیمای شهری؛ طراحی فضاهای بین ساختمان‌ها» با عمق و جامعیتی ویژه به این مسئله پرداخته و ابتدا از میکروکلیمای ساختمان‌ها شروع کرده که نشان دهنده‌ی وضعیت فضاهای داخلی ساختمان‌ها و اهمیت میزان رضایت ساکنین برای سازندگان و سیاست‌گذاران است و سپس با بررسی جوانب مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و اقلیمی، میکروکلیمای شهرها را به بحث و بررسی گذاشته که گستره‌ی مباحث آن و ریزبینی و جزءنگری نویسندگانش می‌تواند کمک‌حال بسیاری از پژوهشگران حوزه‌ی جامعه‌شناسی شهری، شهرسازان و معماران باشد.