استعاره و شناخت

«استعاره و شناخت» اثر آزیتا افراشی، کتابی درباره استعاره مفهومی در زبان‌شناسی شناختی و ارتباط ان با ابعاد مختلف زندگی ادبی و فرهنگی انسان است. استعارهٔ مفهومی یک پدیدهٔ چندبُعدی است که موجب شده پژوهشگرانی با تخصص‌های گوناگون به آن بپردازند. استعارهٔ مفهومی در زبان خودکار، ادبیات، رشد و فراگیری زبان کودک، عصب‌شناسی، نشانه‌شناسی، دین‌پژوهی، مطالعات ترجمه، مطالعهٔ فرهنگ، رسانه و حوزه‌های دیگر، موضوعِ پژوهش به‌شمار می‌آید. گاهی نیز استعاره‌های مفهومی، خود موضوع پژوهش نیستند ولی به‌مثابهٔ ابزار، در حوزه‌های دیگری چون سبک‌شناسی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و واژگان‌نگاری به‌کار گرفته می‌شوند. کتاب حاضر در ۹ فصل نوشته شده است: فصل ۱: پیش‌زمینه، که به اجمال به مبانی عصب‌شناختی استعاره‌های مفهومی می‌پردازد؛ فصل ۲: استعارهٔ مفهومی چیست؟، ساخت استعاره و انواعِ آن را توضیح می‌دهد. فصل ۳: استعاره و حس‌آمیزی؛ که نخستین بار به زبان فارسی در همین کتاب به آن پرداخته شده است. فصل ۴: استعاره‌های عواطف؛فصل ۵: استعاره و فعل‌های حسی؛ که رابطه‌ای است بین دو حوزهٔ مطالعه یعنی فعل‌های حسی و مطالعات استعاره که در آثار غیرایرانی و ایرانی پیشینه‌ای ندارد و نخستین بار در این کتاب در قالب فصلی مجزا به آن پرداخته شده است. فصل ۶: استعاره و مفهوم زمان؛ که پیش‌تر از سوی نگارنده در قالب سخنرانی وکارگاه به آن پرداخته شده است. فصل ۷: استعاره و پیکره؛ که در نتیجهٔ پژوهش‌های پیکره‌ای نگارنده و دانشجویان بر پیکرهٔ پایگاه دادگان زبان فارسی (PLDB) شکل گرفته است. فصل ۸: استعاره و مجاز؛ که در صدد است زمینه‌ای برای پیشنهاد نظریهٔ مجاز مفهومی ارائه دهد. فصل ۹: استعاره و فرهنگ؛ که به منظور معرفی استعاره‌های اولیه و فرهنگ‌بنیاد نگارش یافته است.