موسی در متون عرفانی فارسی

سه دین توحیدی جایگاه ویژه‌ای به موسی اختصاص داده‌اند. این جستار نشان خواهد داد که چگونه مرشدان معنوی ایرانی روایات قرآنی مربوط به موسی در طور سینا و سفر آئینی او همراه با حضرت خضر را درک کرده‌اند و نیز نشان خواهد داد که چگونه شخصیت موسی در اشعاری با اهداف تعلیمی استفاده و برای و ارائه آموزه‌های معنوی به کار گرفته شده است. خواهیم دید که او بیشتر به عنوان پیامبری تشریعی ظاهر شده تا موسای از خود بی خود شده در طور سینا.