شعلۀ بی‌قرار

بستن آثار شریعتی و تحریم نام و آثارش، زهد علمی ورزیدن است و خود را از دانش او محروم ساختن و از خوان او لقمه نگرفتن و از گنجینۀ مطالبش توشه نگرفتن. زهد علمی در برابر شریعتی، و هر شخصیت علمی دیگر، محروم ساختن خود است از دانستن و رضا دادن به ندانستن و لجاجت با خویشتن.
دشمنی با شخصیت‌های علمی به زیان آنها نیست، بلکه به زیان کسی است که دشمنی می‌ورزد و خود را از دانش آنها محروم می‌سازد. آنکه برچسبی به این و آن دانشور می‌زند و از آنها دوری می‌گزیند و آثارشان را می‌بندد، به خود زیان می‌رساند. چنین شیوه‌ای، یعنی بستن در دانش به روی خویش. و بستن در دانش، به هر بهانه‌ای، یعنی در تاریکخانه ماندن و پوسیدن.