کتاب ژاک و اربابش، نمایشنامهای نوشتهی است که نخستین بار در سال 1971 چاپ شد. این نمایشنامه که اقتباسی از داستان کتاب «ژاک قضا و قدری و اربابش» است، به ماجرای دو مرد، ژاک و اربابش می پردازد؛ دو مردی که داستان و دلیل سفرشان تا انتها ناگفته باقی می ماند. ژاک و اربابش به منظور کاستن از رنج سفر، قصههایی ها را برای یکدیگر تعریف می کنند و در کنار این قصهها، صحنههایی از گذشتهی هر دویشان برای مخاطب به اجرا درمی آید. داستان این نمایشنامه، درست مانند شاهکار دنی دیدرو، در قرن هجدهم می گذرد با این حال کوندرا عامدانه از توصیف و تشریح جنبههای تاریخی زمان و مکان رویدادها امتناع می ورزد. کتاب ژاک و اربابش از طریق دیالوگهای میان دو شخصیت اصلی و به تصویر کشیدن گذشتهی آنها، به موضوعاتی چون نویسندگی و ماهیت خلق هنری می پردازد.