خانلری از نخستین کسانی است که به نقد ادبی، در معنی علمی و اروپایی آن در ایران معنی بخشید. بسیاری از مباحث جدید در نقد شعر از قبیل زبان شعر، ساختمان شعر و موسیقی شعر را اول بار او در زبان فارسی مطرح کرد. او نه تنها در نقد شعر معاصران مقالههایی تدوین کرد، بلکه مقالهای که در سال 1345در شش بخش در اصول نقد ادبی نوشت، از سودمندترین نوشتهها در باب اصول نظری نقد ادبی به زبان فارسی است. نقد ادبی خانلری حاصل تجدّدخواهی و نواندیشی او در ادبیات است. او ادیبی است که با همۀ دانش و آگاهی از ادبیات و فرهنگ گذشتۀ ایران به انتقاد از معیارهای متداول در این حوزه میپردازد. خانلری در جستوجوی اصول نقد ادبی است. به اعتقاد او اصول و موازین که از آثار گذشتگان اقتباس شده باشد، به گذشته تعلق دارد و نمیتواند به ارزیابی آثار نو بپردازد، به زعم وی وظیفۀ منتقد ادبی آن است که رابطۀ اثر را با مؤثّر دریابد. کتاب حاضر به بررسی کارنامۀ پرویز خانلری ـ ادیب معاصر ـ در حوزههای نقد ادبی اختصاص یافته است.