آخرین آغوش ماما

در پس بحث در رابطه با خودآگاهی حیوانات، مسئله‌ای پنهان شده است که بسیاری از دانشمندان ترجیح می دهند از آن اجتناب کنند: احساسی که بشر در حیوانات ایجاد می کند. واضح است، ما رفتار خوبی با آن ها نداریم، حداقل با بیشتر آن ها. زندگی کردن با این فرض که حیوانات، موجوداتی زبان بسته و بی اراده، عاری از احساسات و آ گاهی هستند، بسیار ساده تر است، همان گونه که علم مدت زمان طولانی این کار را انجام داده است. اگر حیوانات همچون سنگ باشند، ما می توانیم آن ها را روی تپه ای بریزیم و پایمال کنیم (نادیده گرفتن ارزش آن ها)، اما اگر این گونه نباشند، با دوراهی اخلاقی جدی ای مواجه می شویم