مسیر بی دردسر

آیا تا به حال حس کرده اید که در مقایسه با گذشته خیلی کمتر می خوابید؟ همه ما در مقایسه با گذشته خیلی کمتر می خوابیم. تحقیقات نشان می دهد که افراد امروزی در مقایسه با پنجاه سال گذشته، به طور متوسط، دو ساعت کمتر می خوابند. این کاهش عواقبی دارد. افرادی که شب ها کمتر از هفت ساعت می خوابند بیشتر به بیماری های قلبی- عروقی، سکته قلبی، سکته مغزی، آسم، آرتروز، افسردگی و دیابت مبتلا می شوند و تقریبا هشت برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به اضافه وزن هستند. کم خوابی آسیب نامحسوسی به انسان می رساند و در پژوهشی دیده شد افرادی که شب ها کمتر از 6 ساعت می خوابند، در توان حرکتی و شناختی دچار ضعف می شوند و بیشتر از دیگران چرت می زنند. این موضوع به هیچ وجه دور از انتظار نیست. یافته دیگر این محققان که بسیار نگران کننده تر است این است که افراد به ندرت متوجه تاثیرات منفی و رو به رشد کمبود خواب بر ذهن و بدن خود می شوند. ما اغلب گمان می کنیم که بعد از چند شب کم خوابی، همه چیز جبران می شود و عادت داریم بگوییم که با یک شب خواب کافی «به حالت ایده آل» برمی گردیم؛ اما همان طور که این مطالعه نشان می دهد، در واقع هر دفعه که خواب ایده آل (هفت یا هشت ساعت) نداشته باشیم به «نقصان خواب» مبتلا می شویم. در این تحقیق، در شرکت کنندگانی که 10 روز نقصان خواب داشتند علائمی دیده شده که شبیه علائم ناشی از بی خوابی مطلق در یک شب بود این شرکت کنندگان اظهار می کردند که فقط کمی خواب آلودند؛ اما عملکرد آن ها چیز دیگری را نشان می داد. براساس این تحقیق «اگر خواب شبانه کمتر از شش ساعت باشد، فرد به نقص عملکرد شناختی مبتلا می شود، حتی اگر احساس کند که به آن عادت کرده است».