در باب قدرت

قدرت پادشاهی این‌گونه می‌خوانیم: هر فردی می‌بایست با تمام نیروی جسمانی و ذهنی‌اش خود را از گزند مصون دارد و این امر در خصوص شخصی که زندگی‌های بسیاری بسته به سعادت و آسایش اوست، بیشتر رخ می‌نماید. زوال چنین مهتری تنها موجب وفات وی نمی‌شود، بلکه چونان گردابی است که هر آن چه در نزدیکی اوست را نیز به درون خویش می‌کشاند. او چون چرخ عظیمی است که بر بلندای بلندترین کوه‌ها قرار گرفته و ده‌ها هزار شیئ کهتر بر آن آویخته و الصاق گشته است، هرگاه آن چرخ سقوط نماید، تمامی آن ملحقات نیز در آن تباهی سترگ سهیم خواهند بود. هرگز نبوده که پادشاهی آهی از دل برکشد، مگر آن که عامه ناله‌ای سر داده باشند.