ببر پشت دروازه

اگر ترجم‏ه‌‌ى موجود در کتاب‌خانه‌‏ها، تنها راهِ مواجهه‌ی ما با نمایش‌نامه‏‌هاىِ خارجى باشد، در این صورت درک و دریافت‌مان از تاریخِ ادبیاتِ نمایشى ناکامل و مجازى خواهد بود، که این تاریخ چیست مگر سیر متونى نمایشى که هریک به دوره‌‏اى تعلق دارند و به جغرافیایى. در ایران بسیارند نمایش‌نامه‏ه‌ایی که ترجمه شده‏‌اند، در حالى که نه مهم بوده‌‏اند و نه در میانِ آثارِ نویسنده‌‏شان جایگاهى داشته‌‏اند. بسیارند نمایش‌نامه‌‏هایى که چنان در سیر ترجمه تحریف شده‌‏اند و تغییرِ شکل یافته‌‏اند که استناد به آن‏ها تنها ما را به تاریخى جعلى از ادبیات نمایشى مى‌‏رساند. بسیارند نمایش‌نامه‌‏هاى جریان‌ساز که از سیر ترجمه‏‌هاىِ متون نمایشى جامانده‌‏اند. آثارى که به هر دلیلى، از جمله دشوارى متن، فقدانِ مترجم بـراى بـرخـى زبـان‏ها و... ، ترجمه نشده‌‏اند و عدمِ ترجمه‌‏شان بیش از همه دانشجویانِ تئاتر را با معضلى جدى روبه‌رو کرده است. سال هزار و نهصد و پنجاه مرزِ تاریخِ نگارشِ آثارى قرار گرفته که در این مجموعه جاى ‏گرفته‌اند؛ و دیگر آن‌که اهمیتِ نمایش‌نامه را در تاریخِ ادبیاتِ نمایشىِ جهان دلایل دیگر را هم در بگیرد، مقاله‌ی تفصیلىِ پایانِ هر نمایش‌نامه در واقع توضیحِ اهمیت هر اثر خواهد بود. به بازىِ جامانده‌‏ها خوش آمدید.