تک‌گفتارهای موضوعی (محکم و متشابه در قرآن)

یکی از مباحث مهم و بحث برانگیز قرآن، مسئله آیات محکم و آیات متشابه است که در آیه هفتم سوره آل عمران از آن یاد شده است. شهید آیت الله بهشتی در سلسله مباحث تفسیر قرآن خود در تفسیر و توضیح این آیه رویکردی اتخاذ کرده که با مشی کلی او در زمینه چگونگی فهم و درک قرآن سازگاری دارد. ابتدا به انتخاب واژگان فارسی مناسب برای این دو اصطلاح دست می زند و مقابل واژه محکم از واژه استوار و در مقابل واژه متشابه از واژه همانند استفاده می کند. سپس به مباحثی که توسط مفسران و قرآن شناسان دیگر در این زمینه و برای حل معضل شناسایی آیات محکم از آیات متشابه مطرح کرده اند می پردازد. در گام بعد درباره اصالت و اولویت حفظ خاصیت هدایتگری قرآن، مخاطبان خود را به ضرورت پرهیز از مباحثات و مناقشات بی نتیجه توجه می دهد. وی سپس به نسبی بودن تشابه در آیات متشابه اشاره دارد و بر کم بودن تعداد آیاتی که یکسره متشابه باشند تاکید می کند.