در روزگار ما، پاپ فرانسیس یک نوظهور است، او با پول دنیائی بیگانه بوده هست، حتی یک دلار هم ثروت ندارد، او از پذیرش زور و تحمیل آن بر دیگران، و از تماشای این هر دو در همنوعان خود، بیزار بوده است. او پاپی است که گرچه بنا بر طبیعت ذاتی «پاپ بودن» میتوانسته است منشاء فساد تزویری و ریائی باشد، اما حتی یک مورد هم دیده نشده است که در زندگی اش از ابزار تزویر و ریا استفاده کرده باشد.