غروب آوانگارد

بر همگونی‌های بی‌شمار میان دوران رمانتیک و آوانگارد بارها تاکید شده است. نیروی محرک این دو جنبش جوانان بودند. هر دو جنبش علیه عقلانیت، ساختار و ارزش‌های آن شوریدند. جسم آدمی، جذبه‌ها، تصویرها، هیجان‌ها و نیازهای آن مثل شهوت، کام‌جویی، رویا، و الهام، در این دو جنبش جایگاه مرکزی داشت. هر دو جنبش کوشیدند که واقعیت‌های بیرونی را ویران کنند تا به دریافت و ابداع واقعیتی دیگر برسند؛ واقعیتی که سحرآمیز، ماوراءالطبیعی و در فراسوی واقعیت باشد. رمانتیک و آوانگاریسم، هم خوداثباتی و هم خودانکاری مدرنیته است. این خویشاوندی را نه تنها منتقدان آوانگارد بلکه خود هنرمندان نیز به رسمیت شناختند. کتاب پیش رو دربردارنده‌ی نظریات اکتاویوپاز شاعر درباره‌ی آوانگارد است. علاوه بر این چند نمونه شعرهای وی در کتاب مطرح گردیده است. پاز در پیش‌گفتار "غروب آوانگارد" می‌نویسد که در "شعر مغرب‌زمین نزد عامیان جامعه و شعر از دوران رمانتیک تا امروز اغلب یک موضوع پنهان و اصلی بوده است". وی در کتاب سعی نموده از زاویه‌ی دید یک شاعر اسپانیایی ـ آمریکایی جنبش شعر مدرن و رابطه‌ی پرتناقض آن را نسبت به آن‌چه که مدرنیته می‌نامند، شرح دهد.