ماوریتزیو کاتلان یک هنرمند ایتالیایی متولد 21 سپتامبر 1960 است که عمدتا به خاطر مجسمهها و چیدمانهای فراواقع گرایانهاش شناخته میشود. ایده بلاهت عمدی با نبوغ هنری، نبوغی که نگرش زیباشناختی آن نمایانگر پیشرفت و اصالت و از نشانههای اصول مدرنیسم بوده، در تضاد مستقیم است. شخصیت ابله، با تمایل به مسخره بازی و هرج و مرج، نمیتواند به ایدهآل پسامدرنیستی هنرمند برای ناپدید شدن در اثر پایبند باشد. روش کاتلان، با تلفیقی از دیدگاههای مخالف اما در هم تنیده، یک راه سوم، راهی بین اهداف آمان شهری و آرمانهای والای مدرنیسم و گرایشهای خود بازتابدهنده و ساختار شکنانه پسامدرنیسم را ارائه میدهد. او در کارهای خود عوامل تعیینکننده هر دو قطب را با هم ادغام میکند و به یک الگوی فکری تک پایبند نیست. کاتلان مستقیما موضوع کارهایش نیست اما از خود به عنوان شخصیتی استفاده میکند که کمبودها و تجربیاتش، در مخاطب حس همذاتپنداری ایجاد میکند و با بهرهگیری از شیوههای بیانی گوناگون مخاطب را به شرکت در اثر و تفسیر آن وا میدارد. او مانند یک خلافکار دورهای روی مرز بین آنچه از لحاظ اجتماعی و فرهنگی قابل قبول است و نیست، حرکت میکند. کاتلان «دغل باز» یا «پرنکستر» دنیای هنر لقب گرفته است.