عاشقانه های هرمان هسه

تا آن زمان که در پی بخت و اقبالی

اما مهیای خوشبختی نشده ای

خواستنی ها از آن تو نخواهد بود

تا آن زمان که بر از دست رفته ها، شِکوه می کنی

برای خود مقصدی داری و خستگی ناپذیری

نخواهی دانست آرامش چیست.

فقط آن دم که از آرزو چشم بپوشی

دیگر نه هدفی بشناسی، نه خواهشی

و دیگر خوشبختی را به نام نخوانی؛

آنگاه دیگر تندآب حوادث به دلت نمی رسد،

و روحت می آرامد.