بازسازی اندیشه دینی در ایران

پرسشی که این اثر طرح میکند و پاسخ آن را می جوید عبارت از این است که ماجرا جریان روشنفکری مذهبی ایران در دوره های مختلف تاریخی سمت و سوی حرکت خود را تغییر میدهد. در دوره ی مشروطه عموما دنبال آزادی است. در دوره ی نهضت ملی در پی ملی گرایی است. از اوایل دهه ی چهل تا اواسط دهه ی شصت تحقق عدالت اجتماعی را می جوید و از آن زمان تاکنون، یک بار دیگر سودای آزادی در دل می پروراند. این رویه البته مختص روشنفکری مذهبی ما نیست، بلکه تمامی جریان های روشنفکری این سرزمین را در بر میگیرد. راز این تغییر مکرر ذائقه ما در کجا نهفته است.