زروان یا معمای زرتشتی‌گری

دین زرتشتی مبتنی بر اصول ثنویت است. در نظر زرتشتیان نیکی و بدی از یک‌دیگر جدا هستند و ممکن نیست که یکی از دیگری پدید آید. یعنی اهورامزدا و اهریمن در مقابل یک‌دیگر قرار دارند، هرچند که از همان ابتدا قهر و غلبه قوه خیر مسلم است و از همین روست که تمایلات یکتاپرستی یا زروانی در آن تاثیر کرده است. در زمان ساسانیان، که موضوع بحث کتاب حاضر است، هم آیین زروان و هم زرتشت رواج داشته‌اند و در واقع مانند دو مذهب و دو شعبه یک دین بوده‌اند. نه مانند دو دین مخالف. اما هریک از این دو آیین در زمان ساسانیان، در عهد برخی پادشاهان بیش‌تر رواج داشته‌اند. چنانکه در روزگار یزدگرد اول و دوم آیین زروان، و در دوره شاپور دوم و خسرو اول آیین زرشتی رواج بیش‌تری یافت. در کتاب حاضر، ضمن معرفی و بررسی زروانیسم و زرتشتی‌گری، به شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو دین ایران باستان پرداخته شده است. برخی عناوین مطالب کتاب نیز عبارت‌اند از: پدر خوبی و بدی، قطعات زروانی از فصل اول بندهش بزرگ، اختران، سه خالق، قانون و تقدیر، و فهرست متون زروانی.