دامگه راه و رهزن‌های سلوک

دامگه راه و رهزن های سلوک کتابی است از محمد ابن علی ابن عربی که در آن به "آسیب شناسی حالات و بیان آفات تجارب عرفانی از نظر ابن عربی" پرداخته شده است. این اثر که به همت نشر نگاه معاصر به عرصه ی چاپ رسیده است، در واقع ترجمه و شرح "سعید رحیمیان" از رساله ی "ما لا یعول علیه" یا "آنچه بر آن اعتماد نشاید" می باشد. در جای جای این رساله ی کم حجم و ارزشمند از ابن عربی، مطالبی آمده که جهان سالک را برای مخاطب شرح می دهد و ارکان اساسی آن را معرفی می کند. در این اثر با توضیح مباحث وجد و وجود، مطالب آغاز می شود و سپس به تجلی، خاطر و اطلاع بر بدی ها می رسد. مکاشفه و سماع و خرق عادت که همگی از اصطلاحات معروف عرفانی هستند، از دیدگاه "ابن عربی" شرح داده می شوند و بحث به توکل، معرفت و تکلیف می رسد. در دامگه راه و رهزن های سلوک به شهود، تنزیه، عمل و اخلاص، فکر و نتیجه ی آن، صبر، قناعت، ایثار، توبه، غیبت، حضور و خلوت و کلام نیز پرداخته می شود و یکی از مهم ترین بخش های کتاب پیش رو، بخشی است که پیرامون "حب" صحبت می کند. در این قسمت "ابن عربی" از حب احسان، حب معلوم السبب، حب الحب، حب فنا و بقا و حب دوام حال حرف می زند و یکی از زیباترین مفاهیم عرفانی و سالکانه را شرح و بسط می دهد. در کتاب "دامگه راه و رهزن های سلوک" که شرح و ترجمه ای است از رساله ی "ما لا یعول علیه"، عناوین متعدد دیگری نیز تبیین شده که به "آسیب شناسی حالات و بیان آفات تجارب عرفانی از نظر ابن عربی" می پردازد.