مریم پائیزی

در باغی از گل‌های مریم، عاشقانه به دنبال مریم خاطرات و رویاهای خود پرسه می‌زدم... گرچه دست‌های عاشقم را خارهای بسیاری خراشید، اما تاب از کف ندادم، عشق از سر بیرون ندادم و عاقبت تو را، تو زیباترین گل مریم را یافتم و ریشه ات را در خاک وجودم محکم ساختم... عشقت را با تار و پودم عجین ساختم... .