یادگاری

هشت..

شتاب مکن

که ابر بر خانه ات ببارد

و عشق

در تکه ای نان گم شود.

هرگز نتوان

آدمی را به خانه آورد

آدمی در سقوط کلمات

سقوط می کند

و هنگام که از زمین برخیزد

کلمات کال و نارس را

به عابران تعارف می کند.

آدمی را توانایی

عشق نیست

در عشق می شکند و می میرد.