از جمله شیوه های بدیع و کارامدی که اهل بیت در راه ابلاغ پیام الهی به صورت گسترده ای از آن بهره جسته اند تجسم بخشیدن به معارف توحیدی و حقایق دینی در قالب های زنده و گویاست. ما در لابه لای سخنان ائمه اطهار (ع) شاهد تشبیهات نقض، تمثیلات بدیع،استعارات بی بدیل، کنایات شگفت و دیگر جلوه های ادبی و هنری هستیم که در قالب آن ها معارف ژرف به روشی گویا و مجسم به تصویر درآمده اند و موضوعات معنوی و روحی و حالات نفسانی جان گرفته اند و برپرده نمایش حاضر گردیده اند. آن امامان همام گاه با کلماتی به ظاهر ساده و بی جان چنان پرده هایی زنده و زیبا و تابلوهایی با شکوه را در پیش روی مخاطبان به نمایش گذارده اند که پس از سپری شدن قرن های متمادی هنوز جذابیت خود را حفظ نموده اند و هریک از تصاویر و صحنه های چشم نواز آن، افق تازه ای را در پیش روی اندیشه و خیال آدمی میگشایند و پای روح انسان را به عالمی زنده و پر نشاط می گشایند.