چهار متن منتشر نشده از زندگی حلاج

پروفسور لویی ماسینیون (1962ـ م1882) شرق‌شناس بلندآوازه فرانسوی که نام او از هر توصیف و تعریفی مستغنی است تا آنجا که او را در کار تحقیق بر بزرگانی چون گلدزیهر و نولدکه تفصیل و ترجیح نهاده‌اند. مردی که نامورانی چونان هانری کربن، روژه آرنالدز، ژری بلاشر، علی شریعتی، هربرت میسن، عبدالغفور روان فرهادی، و بزرگانی مانند آنان افتخار شاگردی او را در سوربن پاریس داشته‌اند. وی ابتدا کتاب الطواسین حلاج را با شرح دقائق آن منتشر کرد و پس از آن در طول سالیان دراز با تمرکز روی آثار و احوال حلاج کتاب‌های اخبارالحلاج، چهار متن درباره حلاج، منحنی زندگانی حلاج و از همه مهمتر مصایب حلاج را در چهار جلد منتشر ساخت. ماسینیون تا پایان عمر هفتاد ساله‌اش یک مسیحی مؤمن باقی ماند. وی چند بار در طول سال‌های 1907 تا 1945 م و از آن جمله در جشن هزاره ابن سینا (1311 ﻫ.ش) به ایران سفر کرد و در یکی از همین سفرها از شهر بیضا مسقط الراس حسین بن منصور حلاج دیدار کرد و همزمان به استادی افتخاری دانشکدة ادبیات دانشگاه تهران برگزیده شد.