سیر نشانه های ظهور در تاریخ تشیع

کتاب پیش رو پژوهشی است در سیر مطالعات مهدویت و مهدویت پژوهی که به بررسی سیر نشانه های ظهور در تاریخ تشیع می پردازد و از حوادث و اتفاقاتی که در طول تاریخ به عنوان نشانه هایی برای ظهور امام زمان قلمداد شده اند و حتی افرادی که در دوره هایی از زمان خود را امام زمان خوانده اند، حکایت می کند. این اثر بسیاری از شبهات را درباره ظهور و آن چه که خبر از نزدیک شدن آن دارد، پاسخ می دهد و با توجه به تغییرات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در طول تاریخ و با تکیه بر گزارش های تاریخی به بررسی روند دگرگون شدن نشانه های ظهور در منابع روایی متقدم و متاخر شیعه می پردازد و در جهت شفاف سازی ارتباط حوادثی که در طول تاریخ با نشانه های ظهور اشتباه گرفته شده اند، پیش می رود. مخاطب این اثر در می یابد که چطور مبحث مهدویت از گذشته های دور به صورت ساده و محدود مطرح شده و در گذر زمان به پیچیدگی و وسعت آن افزوده شده است. او متوجه می شود مراحل، علت ها، شروط و زمینه های اثرگذاری بر گستره مهدویت چه بوده است و چگونه مسئله ای با ماهیت ثابت به این شکل تطور یافته است.