در این کتاب، جول اوستین (Joel Osteen) اذعان میدارد که بسیاری از اوقات افراد به محیط خود، شیوه تربیت یافتن و انتظاراتی که سایرین از آنها دارند اجازه میدهند تا محدودیتهای زندگیشان را تعیین کنند. اگر بذر درخت بلوطی را در گلدانی با ارتفاع 70 سانتی کاشته شود، آن هرگز بدل به چیزی که ماهیت وجودی آنست نخواهد شد و هرگز یک درخت بلوط زاده نمیشود، و نه ایراد از بذر، بلکه ایراد از محیطی است که بذر در آن قرار داده شده است.
پس باید به این مطلب واقف بود که همرنگ جماعت شدن و متوسط الحال پیش رفتن کار راحتی بوده ولی خداوند شما را برای متوسط الحال بودن نیافریده است. او شما را خلق کرده تا برجسته باشید، فراتر از حد عادی پیش بروید و اثری مثبت از نسل خود به جای بگذارید. نکته کلیدیای که باید به خاطر بسپارید این است که: اگر خود را به عنوان یک معتاد، انسانی بدون عزت نفس، افسرده یا فقیر بپذیرید، از رسیدن به سرنوشت نهایی خویش محروم میشوید. اجازه ندهید هیچ یک از این موارد در ذهن شما عادی شوند.
شما به طرز شگفتانگیزی قدرت، لطف، استعداد و توانایی درهم شکستن موانع و پیش رفتن دارید تا موانع گذشته را درهم خورد کنید و بر عادات بد خود غلبه نمایید و از محدودیتهای نسل اندر نسل رهایی یابید. در وجود شما پتانسیلی وجود دارد که منتظر مجالی برای بروز پیدا کردن است.