مکان واقعی

من یک زن نیستم که می‌نویسد، بلکه کسی هستم که می‌نویسد. - مدت‌ها از خودم پرسیده‌ام که هویت زنانه به چه معناست. چون موقع نوشتن، این احساس زنانگی را ندارم؛ چون محصور کردن زن در آن سرمنشأ درد و رنج و به‌ویژه عصیان است. زنان را همیشه و همیشه به هویت زنانه‌شان حواله می‌دهند تا توجیهی برای حفظ برتری اقرارنشدۀ مردان باشد. حتی اگر بپذیریم زن بودن در دهۀ نخست قرن بیست‌ویکم با زن بودن در دهۀ 1950 تفاوت دارد، این احاطۀ مردانه همچنان ادامه دارد، ازجمله در حوزه‌های فرهنگی. انقلاب زنانه اتفاق نیفتاده است. این کار همواره باید صورت پذیرد... تجربه‌ای که هر زنی از دنیای روزمرۀ خود دارد مانند تجربۀ یک مرد نیست... آنی اِرنو