این کتاب به بررسی سیاست بریتانیا در قبال ایران در حد فاصل 1890 تا شروع جنگ جهانی اول در 1914 اختصاص دارد که به نوبه خود تبعات زیادی در وضعیت سیاسی و اقتصادی ایران در سالهای بعد به دنبال داشته است. این دوران به تعبیری نقطه اوج رقابت دو امپراتوری بزرگ آن دوران (روسیه و بریتانیا) در ایران بود. نویسنده بازه زمانی مورد مطالعه خود را به دو مقطع قبل و بعد از سال 1950 تقسیم می کند.