دریانوردی به سمت بیزانس

ویلیام باتلر ییتس یکی از مهم ترین شاعران انگلیسی زبان در قرن بیستم است. او از پدری نقاش و مادری که گنجینه ی ادبیات فولکلوریک ایرلند و داستان های جن و پری بود، متولد شد. ییتس از طلایه داران سمبلیسـم در شعر انگلیسی است و از معاشران ازرا پاوند بوده است.
در باب سبک شعری او باید گفت که زبان او متاثر از شاعران پیشارافائلی است که نقاشی و هنرهای تجسمی را در شعر احیاء کرده بودند. از طلایه داران جنبش پیشارافائلی در اینجا می توان به شاعری مثل دانته گابریل روزتی اشاره کرد که بر آثار آغازین ییتس موثر بوده است.
در عین حال شعر ییتس را می توان متاثر از شعر مذهبی ویلیام بلیک دانست. نشانه ها و نشانه سازی در شعرش مهم است. نوعی از بیانگری، روایت، داستان پردازی و بی واسطه نویسی در آثارش دیده می شود. اشارات فراوان او به اساطیر یونان، کتاب مقدس و ادبیات عامه ی ایرلند به غنای کارش افزوده است.
ییتس به مثابه ی شاعری ملی گرا همیشه در جستجوی حقیقت است و گاه سیاستمداران دروغین سرزمینش را به "دلقکان از خویش زائیده ی کردار آدمی" ماننده می کند.
او از سیاستمداران دروغین و طبقه ی متوسط بی خیال انتقاد می کند و به جامعه ی دهقانان می پیوندد که ادبیات شفاهی را زنده نگه داشته اند.
نمونه ای کم نظیر از ادبیات غرب است که با ذائقه ی شرقی همخوانی دارد. شعر او گاه سرشار از لحن های متکثر نمایشی است و گاه تک گویی هایی ساده. نمایشی از عرفان مدرن برگرفته از طبیعت گرایی، نگرش نئوافلاطونی، شمنیسم و باورهای ایرلندی.