با صدایت باد می شوم، بالا می روم

احمد رافع متولد 1996 عراق و فارغ التحصیل حقوق از دانشگاه کوفه است.
این شاعر جوان عراقی ضمن فعالیت های گسترده ی رسانه ای عضو هیئت موسس انجمن «وتریات» زیرنظر اتحادیه ی عمومی نویسندگان عراق در بابل و مسئول شورای رایزنی در این انجمن است که سردبیر مجله ی «وتریات» نیز می باشد.
نگاه احمد رافع به شعر برگرفته از نگرش سورئالیستی او به جهان اطراف بوده و مرز اتصال میان مفردات در شعر او ناپیدا است و همواره ارتباط های معنایی و ارجاعی منحصربه فردی میان واژگان شعر ایجاد می کند که در خوانش های مختلف می توان گفت برداشت های مختلفی به دنبال داشته باشد.
همان گونه که قطعیت در معنای شعر او رخ نمی دهد، قطعیت در تصاویر و حتی نحو جمله ها نیز وجود ندارد و به بیان ساده تر شعر او یک ساختمان زبانی است که هر کس با مقتضیات جهان خودش وارد آن شده و سازه ای مطابق ظرفیت ذهن خویش در آن می سازد. از جمله کتاب های وی می توان به «آپولو و تکه های رقص» و نیز «موسم های دیمتیر» اشاره کرد که هر دو توسط انتشارات التاویل در سوئد به چاپ رسیده اند.