این کتاب درموردِ سفر فرد به کلیت روانی، که در روانشناسیِ تحلیلی به نام فرایند تفرّد شناخته میشود، نوشته شده است. اِدینجر مراحل این فرایند را دنبال میکند و آنها را از طریق نمادپردازیهای دینی، اسطورهای، رؤیاها و هنر، با جستوجوی معنا مرتبط میسازد. به اعتقاد اِدینجر، برای مردان و زنان معاصر، رویارویی با خویش معادل است با کشف خدا. حاصل گفتوگوی میان ایگو و تصویر آرکتایپیِ خدا، تجربهای است که جهاننگریِ فرد را از ریشه تغییر میدهد و شیوۀ زندگی جدید و معنادارتری را ممکن میسازد.