داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند

دو قصه از بهترین آثار لیانید آندری‌یِف، نویسندۀ اواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیستم روسیه. کتاب «داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند» از رمانی کوتاه به همین نام از آندری‌یف و نیز قصه‌ای کوتاه از او با عنوان «یکی بود، یکی نبود» تشکیل شده است.
همراه این دو قصه در کتاب «داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند» یادداشت‌هایی هم دربارۀ آندری‌یف و سبک نویسندگی او و دو اثری که در کتاب «داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند» از آندری‌یف ترجمه و منتشر شده و همچنین اتوبیوگرافی‌ای کوتاه از آندری‌یف و مطلبی دربارۀ ترجمه‌های مشهور از آثار او آمده است.
آندری‌یف رمان کوتاه «داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند» را به لف تالستوی، نویسندۀ محبوبش، تقدیم کرده است. آندری‌یف، چنانکه در مقدمۀ حمیدرضا آتش‌برآب بر ترجمۀ فارسی کتاب «داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند» از قول او نقل شده است، تالستوی را مراد خود می‌دانست و شیفتۀ او بود.