معنویت مدرن، مفاهیمی چون دین، عشق، عقل و حتی خدا را ابزاری در خدمت انسان قلمداد میکند؛ دنیوی کردن عشق در سخن و بیان عرفانهای نوظهور موج میزند. آنها عشق را برای تسکین و آرامش در این جهان خلاصه میکنند. آنچه در این عشقها تاکید میشود نوعی آرامش صرف و لحظهای است که گاه با فنون روانشناختی و گاهی هم با تخلیه غرائز انسانی حاصل می شود…