نصیریه، فرقه غالی منسوب به محمدبن نصیر نمیری، در سدهٔ سوم در عراق ظهور کرد، و بعدها حسین بن حمدان خصیبی بیشترین نقش را در ترویج این کیش سرّی در شام داشت.
امروزه آثار مکتوب بسیاری از این فرقه نزد علویان سوریه برجامانده که شواهد تاریخی اصالت بخشی از آن را تا سدههای نخستین تأیید میکند. آثار نویافته نصیریه شاهد صحت بسیاری از دادههای منابع فرق دربارهٔ عقاید و تاریخ غالیان زمان ائمه (ع) است، و در جایجای آن، تصریحات و رموزی از عقایدی مانند خداانگاری اوصیا (ع)، تناسخ و بابیت سران غلو دیده میشود.